LINKS


4 σχόλια:

Unknown είπε...

Η ζωή σαν πορτοκάλι

Η ζωή μας είναι σαν πορτοκάλι Η φλούδα του είναι οι παρέες μας Το ασπράδι είναι αυτοί που θέλουν να γίνουν φίλοι μας
Το φαγεί του είναι οι φίλοι μας και η γεύση του είναι η ζωή μας! Εάν είναι ώριμο, και έχει μέσα πορτοκαλάκια τόσα ποιο πολλά είναι τα φιλαράκια! Αλλά όσο λιγότερα είναι αυτά, τόσο λιγότερα θα ‘ναι και τα φιλαράκια!!

Μα το σημαντικό είναι η γεύση του και όχι τόσο το σχήμα και η παρέες του για ‘υτο κάνε το πορτοκάλι σου γευστικό,



Για να έρθει να το δοκιμάσει να το δει, και μόλις δει, τι νόστιμο είναι να θέλει και άλλο, κι άλλο να λέει να μην χορταίνει, και συ να χεις να δίνεις,

μέχρι εκείνος να χορτάσει, να χεις χαρεί και ‘συ που ‘χει χορτάσει γιατί ο χορτασμός του, ζωή, χαρά είναι γεμάτος, που τον κάνει να θέλει και εσένα στα όνειρα του!

Γιατί εικοσιτέσσερις ώρες να σε βλέπει είναι λίγες, για να γεμίσει χαρά, αγάπη, η καρδία του!!!




Unknown είπε...

Αν….
Καλημέρες, και καλησπέρες σε όλους!!! Σας φιλώ γλυκά στην μούρη!!! Φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι ιθαγενείς του τόπου αυτού. Μετά την τεράστια εισπρακτική επιτυχία-block buster, 1ο βραβείο παγκόσμιας πρωτοτυπίας σεναρίου πήρε από ότι έμαθα αυτός ο σατανάς, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης!!! Αλλά μην γλύφω άλλο αυτόν τον τιτανομεγιστοτέραστιο ηθοποιό και σεναριογράφο!!!
Το δικό μου αν… δεν έχει σχέση με το αν… του Χριστόφορου (που τέτοια τύχη!!!) αλλά με τα τρισάθλια καταστροφικά σενάρια που μας κρατάνε όμηρους στην ψυχρή και άκαρδη αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εδώ και 3 ½ χρόνια!!! Ξεκινάω το δικό μου φτωχό σεναριάκι.
Αν αύριο ξαναπάμε στους Ευρωπαίους και πες πως μας κλείνουν την κάνουλα των δανεικών, όπου και μας λένε ‘’ως εδώ και μην παρέχει δεν έχει άλλο με σας τους κοντοπόδαρους και μακρυχέριδες Έλληνες!!! Τι κάνουμε σε αυτό το σενάριο? Α) Πετάμε μέσα στην κομισιόν 20.000 Παμίτες (οι μισοί πακιστανοί) και παραλύουν το κέντρο τις Ελβετίας για εικοσιτέσσερις ώρες με επαναλαμβανόμενες απεργίες ανα εβδομάδα!!! (Μπα θα είχαν φάει φυλακή και γκλοπ για πρωινό στις φυλακής τα κάτεργα, και καπάκι απέλαση!!!) Β) θα στέλναμε αντιπαροχή τους εργατοπατέρες να οργανώσουν απεργίες διαρκείας, μέχρι να το σκεφτούν ξανά οι ξενέρωτοι οι δυτικοί για να μην μας διώξουν από το ευρώ, γιατί μαύρα δείνα θα μας βρουν στην χώρα μας… μέχρι και οι Δεινόσαυροι θα ξαναέρθουν στην Ελλάδα και θα μας τρώνε για πρωινό!!! (που λέει ο λόγος) Γ)Και τελευταίο στέλνουμε την χρυσή αυγή να σπάσει στο ξύλο τους ξένους, και που θα πάει θα φοβηθούνε και θα το ξανασκεφτούνε (ή θα τους ξυλοφορτώσουν και θα τους στείλουν σε ένα καράβι μούτσους ανοιχτά του ατλαντικού… ε και να ‘ναι σαπιοκάραβο!!! Που τέτοια τύχη!!) Δ) Και τελευταίο λέω να στείλουμε μια συνδυασμένη πανελλαδική- πανεργατική απεργία λεωφορείων μετρό τρένων λεωφορείων δημόσιο ιδιωτικό τομέα και πορεία μέσα στην Λωζάννη (εξάλλου δεν λέμε τι Λωζάννη, τι Κοζάνη χώρια η μια και χώρια η άλλη?) Θα τα νεκρώσουν όλα, και κατά 99% θα τα πάρουν όλα πίσω οι κολοευρωπαίοι, εμείς θα νικήσουμε μετά θα πανηγυρίσουμε στους δρόμους τις Ομόνοιας και των άλλων πόλεων με τα γνωστά συνθήματα όπως ‘’ είναι βαριά, βαριά η λούτσα του τσολιά, και αλλά ευγενή συνθήματα!!! Τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει φυσικά, απλά εμείς θα πάμε ‘’πίσω στο σπίτι’’, θα κόψουμε δικό μας νόμισμα (δραχμή, φοίνικα, ή γρόσι διάλεχτε εσείς) και πολύ πιθανό να ασχοληθούμε με την γη μας, να φύγουν οι πολυεθνικές, γιατί οπού δεν υπάρχει κέρδος, δεν υπάρχουν πολυεθνικές, να πιάσουμε τις τράτες μας και να ασχοληθούμε με ξανά με των πνεύμονα τούτης εδώ τις χώρας: με τις μικρές επιχειρήσεις!!! Αλλά με ποιους? Στατιστικές λένε ότι μας πήρε ηλικιακά η κάτω βόλτα διότι πάνω από το 50% του πληθυσμού είναι από 45 χρονών και άνω άρα είμαστε χώρα υπερηλίκων και συνταξιούχων, οι νέοι φεύγουν ποιος θα κάνει όλα τα παραπάνω που γράφω? Φίλοι, σύντροφοι συναγωνιστές αυτά είχα να σας πω και να σας γράψω! Ως την επόμενη φορά… Hasta la Victoria siempre!!! Κάτω η Βαστίλη!!! Βάλτε ξυπνητήρια για την επανάσταση!!! Άντε γεια χαρά!!!
Κατσαπάρας Αναστάσιος Μαθητής της Δ’ Τάξης των βοηθών Νοσηλευτών (ΔΙΝ) ενα παλιο κειμενο μου σε μια σχολικη εφημεριδα που δεν καταφέραμε να κανουμε την εκδοση της...

Unknown είπε...

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Κ.Καβάφης

Unknown είπε...

και κατι απο την ασκητικη του Νικου του Καζαντζακη Η προσευχή μου δεν είναι κλαψούρισμα ζητιάνου μήτε ερωτικιά εξομολόγηση.
Μήτε ταπεινός απολογισμός εμποράκου: σου 'δωκα, δώσε μου.
Η προσευκή μου είναι αναφορά στρατιώτη σε στρατηγό.
Αυτό έκαμα σήμερα, να πως πολέμησα να σώσω στον εδικό μου τομέα αλάκερη τη μάχη, αυτά τα εμπόδια βρήκα, έτσι στοχάζουμε αύριο να πολεμήσω.

Ασκητική, Ν.Καζαντζάκης

Δημοσίευση σχολίου